در اواخر دوره پهلوی گروهی از نظامیان و ساواک به شدت معتقد بودند در صورت اعمال خشونت کافی خطر انقلاب از سر رژیم شاهنشاهی کنار خواهد رفت و این دیدگاه باعث تغییر در دولت های ملایم به نفع دولت های اقتدارگرا و خشونت گرای نظامی شد بلاتکلیفی نخست وزیران در مقابله با نهضت اسلامی مردم توانست میدان را برای عناصر خشونت گرایی چون مقدم و ازهاری خالی کند.